Hayatımın bir döneminde kendi niyetim ile toplumun benden beklediklerini ayıramıyordum. Bu sebeple üstümde çok büyük bir baskı vardı. Hangisi benim beklentim, hangisi olması gerektiğine inandırıldığım ayıramadığım için hayatta savruluyordum. Bir de şunları merak ediyordum: “Başarılı İnsan” ile “Başarısız İnsan” arasındaki fark ne? Neden bazı çocuklar ders çalışmakta hiç zorlanmazken, bazıları için bu çok zorlayıcıdır? Neden bazı insanlar her gün spor yaparken bazıları hayatı boyunca spora başlamayı bekler? Meditasyon ya da kişisel gelişim, dışarıdan gözüktüğü gibi hayatta “başarılı” olmuş, maddi olarak refahı yüksek, üst düzey beyaz yakalılar için mi vardır, yoksa bu herkes için aynı mıdır? Hayatta kendimiz için iyi seçimler yapabilme kabiliyetini bize ne verir? Ezgi Hocamla aklımda bu sorular varken Zeynep Fahran’ın o zamanlar içinde yer aldığı bir Youtube kanalında yayınlanan video ile karşılaştım. Benim için bu yolculuğun bu kadar dönüştürücü ve şifalandırıcı olacağını bilmeden, sorularımın arkasından Ezgi Hocamın gösterdiği yolda yürümeye başladım.

Okulu bitirdiğim sene iyice derinleşen bir savrulma dönemine girdim. Hayatımdaki bütün kararları kalbimin niyetine inmeden veriyordum. Bu yüzden işlerim yolunda gitmiyordu. Başarısızlığın en dibinde olduğumu hissettiğim bir senelik derin bunalımdayken; bir gün oturup, “ne olursa olsun kendimi kabul ediyorum; ne olursa olsun mutlu olabilirim; ne olursa olsun ben değerli, yeterli bir insanım ve hala bütünün hayrına çalışabilirim.” dememle başladı kendime doğru çıktığım yolculuğum.