Hayatı kalpten ve akışta yaşamayı, derinlikleri keşfederken aynı zamanda basit ve esnek kalmayı seviyorum. Teslimiyetle ve adaptasyonla dolu bu yolculukta, bütünleşme ve uyuma ulaştığımda kendimi hafif ve özgür hissediyorum. Bilim, tasavvuf, mesnevi, mindfulness, koçluk, psikoloji ve meditasyon gibi araçlar kullanarak kendimi keşfetme yolculuğumda, evrenin sonsuz olasılıkları arasında sevgi ve nezaketin ortak nokta olduğunu anlıyorum. Niyetimle, gayretimle ve cesaretimle bu yolda ilerliyorum. Uzun yıllar süren meditasyon pratiğim, gerçek meditasyonun ne olduğunu sorgulamamı sağladı. Ezgi Sorman’ın programları ve atölyeleriyle yıllarca çalışarak, kendime ve canlı-cansız her şeye olan sevgimi ve saygımı artırdım; bu süreçte sezgilerimi duyumsayarak sürece olan güvenimi pekiştirdim.

Ezgi Sorman’ın bir atölyesinde yaşadığım aydınlanma anı, dışsal referanslarla oluşturduğum kimliğimi sergileme çabasından sıyrılmama yardımcı oldu. Yargılarımı ve yansımalarımı fark ettiğimde ise, sevginin gözleriyle her canlıyı, nesneyi, kelimeyi ve davranışı olduğu gibi görebilmeyi kabul etmenin hafifliğini ve özgürlüğünü yaşadım.