Mektubunuz var!
Meditasyon Okulu Blog Postası, şefkatin ve aşkın içerden başlayarak dışarı yayılan gücünü hatırlatmak için, bugün size özel bir aşk mektubu hazırladı. Bu mektup, kendi kalbinizden kendinize.
Hatırlamak, çoğalmak, aşkla ve şefkatle dolmak için.
Bu özel mektubun sizi şefkatle sarıp sarmalaması dileklerimizle…
“Kalbimden kendime;
Bu mektubu sana kalbimden yazıyorum.
Seninle ilk karşılaştığım andan beri sana hayranım.
O ilk gün seninle buluştuğum da seni ne kadar özlediğimi hissettim ve yıllarca o anı beklediğimi…
Sonra senin de gözlerinde ‘bunca zaman neredeydin?’ bakışlarını yakaladım.
O zaman o kadar kırgındın ki; sana cevap verip, sessizliğimizi bozmak yerine yanında durup, güçlendirmeyi seçtim.
Şimdi vakti gelmişken bilmeni isterim ki; ben hep ‘oradaydım’ her zaman yanı başında.
Hayatın içinde bazen çaresiz bazen umutlu bazen yalnız bazen destek dolu akışını izledim, her zaman.
Senin en büyük hayranınım. Birlikte harikalar dolu bir hayat yaratacağımıza da eminim.
Belki beni göremiyorsun ama eminim duyacaksın.
Bazen cesaretini kaybettiğini düşündüğünü biliyorum. Yalnız hissettiğini de. Ama ben hep buradayım ve ne kadar güçlü olduğunu biliyorum.
Seni sevmekten hiç vazgeçmediğimi unutma. Sen de beni bırakma.
Sonsuzluğunu minicik bir bedene sığdırıp, insan olarak dünyaya gelme cesaretin, geldiğin ilk günden beri ne olursa olsun vazgeçmeyişin, karanlıklarına büyük bir korkusuzlukla dalıp ışık tutuşun, yaralarını her defasında yeniden keşfettiğin pas parlak ışığınla şefkatle sarışın, sabrın, özüne olan derin inancın, düştüğünde yorulup bıktığını söylesen bile bu zamanların yolunun en az diğerleri kadar gerekli bir parçası olduğunu idrak edip, gücünü tekrar kazanmak için dinleneceğin durak olarak kullanman..
Hele o bilgeliğin…!
Yaşadığın en sıradan anları bile içindeki bilge ile renklere dönüştürüp, bu renkleri dünyanın da daha ışıması için yayma coşkun…!
Hepsini, her anını heyecanla nefesimi tutarak büyük bir hayranlıkla izliyorum!
Belki kulaklarınla duymuyorsun ama attığın, takıldığın, düştüğün, kalktığın, koştuğun, yavaşladığın her ama her adımında hemen arkanda sana tezahürat halindeyim!
“Bravo, yaşasın, devam, yavaşla haklısın, harikasın!”
Seni çok seviyorum ve seninle tahmin edemeyeceğin kadar çok gurur duyuyorum.
Seni geldiğin ilk nefesinden son nefesine kadar hayranlıkla izlediğimi, izleyeceğimi hiç unutma.
Ben hep ama hep buradayım!
Ne zaman istersen ne zaman ihtiyaç duyarsan.
Hep var ol, hep kendin ol ve ben de seni hayranlıkla izlemeye devam edeyim!”
Tüm sevgimle…
Biricik Kalbin
Yazar: Ezgi Sorman
